Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.
W odniesieniu do rowów i innych urządzeń melioracji wodnych szczegółowych wymienionych w art. 73 prawa wodnego, dotyczących gruntów prywatnych, nie ma możliwości poniesienia wydatków z budżetu gminy. Zarówno wykonanie jak i utrzymanie tych urządzeń należy bowiem do właściciela gruntu.
Z budżetu gminy nie mogą być finansowane obowiązku spoczywające na właścicielach nieruchomości.
Wyciąg z przepisów ustawy z dnia z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2005r. Nr 239 poz. 2019 z późn. zm.)
I. Prawo własności wód
Art. 10. 1. Wody stanowią własność Skarbu Państwa, innych osób prawnych albo osób fizycznych.
Art. 12. 1. Wody stojące oraz wody w rowach znajdujące się w granicach nieruchomości gruntowej stanowią własność właściciela tej nieruchomości.
Art. 14. 1. Grunty pokryte wodami powierzchniowymi stanowią własność właściciela tych wód.
II. Obowiązki właścicieli wody oraz właścicieli innych nieruchomości
Art. 21. 1. Utrzymywanie wód stanowi obowiązek ich właściciela.
2. Obowiązek utrzymywania tworzących brzeg wody budowli lub murów niebędących urządzeniami wodnymi należy do ich właścicieli, a w kosztach utrzymania tych budowli lub murów właściciel wody uczestniczy proporcjonalnie do odnoszonych korzyści. Podziału kosztów dokonuje, w drodze decyzji, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego.
Art. 22. 1. Utrzymywanie śródlądowych wód powierzchniowych polega na zachowaniu lub odtworzeniu stanu ich dna lub brzegów oraz na konserwacji lub remoncie istniejących budowli regulacyjnych w celu zapewnienia swobodnego spływu wód oraz lodów, a także właściwych warunków korzystania z wody.
Art. 26. Do obowiązków właściciela śródlądowych wód powierzchniowych należy:
1) zapewnienie utrzymywania w należytym stanie technicznym koryt cieków naturalnych oraz kanałów, będących w jego władaniu;
2) dbałość o utrzymanie dobrego stanu wód;
3) regulowanie stanu wód lub przepływów w ciekach naturalnych oraz kanałach stosownie do możliwości wynikających ze znajdujących się na nich urządzeń wodnych oraz warunków hydrologicznych;
4) zapewnienie swobodnego spływu wód powodziowych oraz lodów;
5) współudział w odbudowywaniu ekosystemów zdegradowanych przez niewłaściwą eksploatację zasobów wodnych;
6) umożliwienie wykonywania obserwacji i pomiarów hydrologiczno-meteorologicznych oraz hydrogeologicznych.
III. Melioracje wodne
Art. 70. 1. Melioracje wodne polegają na regulacji stosunków wodnych w celu polepszenia zdolności produkcyjnej gleby, ułatwienia jej uprawy oraz na ochronie użytków rolnych przed powodziami.
2. Urządzenia melioracji wodnych dzielą się na podstawowe i szczegółowe, w zależności od ich funkcji i parametrów.
Art. 72. 1. Urządzenia melioracji wodnych podstawowych stanowią własność Skarbu Państwa i są wykonywane na jego koszt, z zastrzeżeniem ust. 2.
Art. 73. 1. Do urządzeń melioracji wodnych szczegółowych zalicza się:
1) rowy wraz z budowlami związanymi z nimi funkcjonalnie,
1a) drenowania,
2) rurociągi o średnicy poniżej 0,6 m,
3) stacje pomp do nawodnień ciśnieniowych,
4) ziemne stawy rybne,
4a) groble na obszarach nawadnianych,
5) systemy nawodnień grawitacyjnych i ciśnieniowych
- jeżeli służą celom, o których mowa w art. 70 ust. 1.
2. Przepisy dotyczące urządzeń melioracji wodnych szczegółowych stosuje się odpowiednio do:
1) fitomelioracji oraz agromelioracji;
2) systemów przeciwerozyjnych;
3) zagospodarowania zmeliorowanych trwałych łąk lub pastwisk;
4) zagospodarowania nieużytków przeznaczonych na trwałe łąki lub pastwiska.
Art. 74. 1. Wykonywanie urządzeń melioracji wodnych szczegółowych należy do właścicieli gruntów.
Art. 77. 1. Utrzymywanie urządzeń melioracji wodnych szczegółowych należy do zainteresowanych właścicieli gruntów, a jeżeli urządzenia te są objęte działalnością spółki wodnej - do tej spółki.
Tekst ustawy – Prawo wodne – do pobrania
tutaj
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.